به خوبی مشخص شده است که تجمع چربی شکم در اطراف اندام های شکمی ناسالم است، اما یک مطالعه جدید می گوید شکل موذیانه تری از چربی وجود دارد که می تواند حتی برای سلامتی خطرناک تر باشد.
مهر به نقل از مدیسن نت، بر اساس یافته‌های جدید، به نظر می‌رسد چربی‌هایی که به ماهیچه‌ها نفوذ می‌کنند، خطر مرگ را به طور چشمگیری افزایش می‌دهند.
محققان دریافتند عضله چرب- وضعیتی به نام میوستئاتوز- با افزایش ۱۵.۵ درصدی خطر مرگ مطلق در گروهی از بزرگسالان سالم مرتبط است.
در مقایسه، به نظر می‌رسد چاقی خطر مرگ مطلق شرکت کنندگان را تنها ۷.۶ درصد افزایش می‌دهد. بیماری کبد چرب خطر را تا ۸.۵ درصد و تحلیل رفتن عضلات خطر را تا ۹.۷ درصد افزایش می‌دهد.
دکتر «پری پیکهارت»، محقق ارشد از دانشگاه ویسکانسین، گفت: «سیگنال خطر چربی عضلانی برای این گروه سالم بسیار قوی‌تر بود. این موضوع واقعاً به‌عنوان یک نشانگر برجسته شد.»
به گفته محققان، مقدار کم و سالم چربی به طور طبیعی در داخل هر سلول ماهیچه‌ای یافت می‌شود که می‌تواند برای تولید انرژی استفاده شود.
نگرانی واقعی برای سلامتی ناشی از چربی اضافی است که در خارج از سلول‌ها و اطراف رشته‌ها و بسته‌های عضلانی تجمع می‌یابد.
پیکهارت و همکارانش مطالعه خود را روی گروهی متشکل از نزدیک به ۹۰۰۰ بیمار سالم انجام دادند که بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۶ تحت سی تی اسکن با دوز پایین برای غربالگری سرطان روده بزرگ قرار گرفتند، روشی که به عنوان کولونوسکوپی مجازی شناخته می‌شود.
محققان دریافتند که این سی‌تی‌اسکن‌ها می‌توانند برای ارزیابی سایر مشکلات سلامتی بالقوه مفید باشند.
سپس محققان شرکت‌کنندگان را به‌طور متوسط به مدت ۹ سال دنبال کردند تا ببینند آیا هر یک از این اقدامات می‌تواند با مشکلات عمده سلامتی یا مرگ زودهنگام مرتبط باشد.
نه تنها چربی عضلانی با بالاترین خطر مرگ مرتبط بود، بلکه این ارتباط حتی پس از اینکه محققان BMI هر فرد را در نظر گرفتند، هم وجود داشت.
دقیقاً مشخص نیست که چرا عضلات ممکن است شروع به تجمع چربی کنند.
به گفته محققان، ممکن است در برخی موارد ژنتیک‌ها دخیل باشند، و علی‌رغم وزنه‌برداری یا ورزش، با بالا رفتن سن این چربی‌ها افزایش می‌یابد.
همچنین در صورت آتروفی عضلات، چربی عضلانی نیز انباشته می‌شود.
محققان دریافتند عضله چرب- وضعیتی به نام میوستئاتوز- با افزایش ۱۵.۵ درصدی خطر مرگ مطلق در گروهی از بزرگسالان سالم مرتبط است.
در مقایسه، به نظر می‌رسد چاقی خطر مرگ مطلق شرکت کنندگان را تنها ۷.۶ درصد افزایش می‌دهد. بیماری کبد چرب خطر را تا ۸.۵ درصد و تحلیل رفتن عضلات خطر را تا ۹.۷ درصد افزایش می‌دهد.
دکتر «پری پیکهارت»، محقق ارشد از دانشگاه ویسکانسین، گفت: «سیگنال خطر چربی عضلانی برای این گروه سالم بسیار قوی‌تر بود. این موضوع واقعاً به‌عنوان یک نشانگر برجسته شد.»
به گفته محققان، مقدار کم و سالم چربی به طور طبیعی در داخل هر سلول ماهیچه‌ای یافت می‌شود که می‌تواند برای تولید انرژی استفاده شود.
نگرانی واقعی برای سلامتی ناشی از چربی اضافی است که در خارج از سلول‌ها و اطراف رشته‌ها و بسته‌های عضلانی تجمع می‌یابد.
پیکهارت و همکارانش مطالعه خود را روی گروهی متشکل از نزدیک به ۹۰۰۰ بیمار سالم انجام دادند که بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۶ تحت سی تی اسکن با دوز پایین برای غربالگری سرطان روده بزرگ قرار گرفتند، روشی که به عنوان کولونوسکوپی مجازی شناخته می‌شود.
محققان دریافتند که این سی‌تی‌اسکن‌ها می‌توانند برای ارزیابی سایر مشکلات سلامتی بالقوه مفید باشند.
سپس محققان شرکت‌کنندگان را به‌طور متوسط به مدت ۹ سال دنبال کردند تا ببینند آیا هر یک از این اقدامات می‌تواند با مشکلات عمده سلامتی یا مرگ زودهنگام مرتبط باشد.
نه تنها چربی عضلانی با بالاترین خطر مرگ مرتبط بود، بلکه این ارتباط حتی پس از اینکه محققان BMI هر فرد را در نظر گرفتند، هم وجود داشت.
دقیقاً مشخص نیست که چرا عضلات ممکن است شروع به تجمع چربی کنند.
به گفته محققان، ممکن است در برخی موارد ژنتیک‌ها دخیل باشند، و علی‌رغم وزنه‌برداری یا ورزش، با بالا رفتن سن این چربی‌ها افزایش می‌یابد.
همچنین در صورت آتروفی عضلات، چربی عضلانی نیز انباشته می‌شود.
