فاضل حیدری
امروز هشتم بهمنماه سالروز وقوع جنایات رژیم استبدادی پهلوی ملعون در سال 1357 هجری شمسی است که در تاریخ معاصر ایران به عنوان یک نقطه عطف شناخته میشود. این روز، تجلیگاه اراده و عزم ملت ایران برای تغییر و مبارزه با رژیم استبدادی شاه ملعون بود. در این روز، وقایع متعددی رخ داد که هر یک به نوعی نشاندهنده عمق نارضایتی و خشم مردم از رژیم پهلوی جیره خوار بود. در این روز تجمع 40 تن از روحانیون مبارز که همگی از بزرگان نظام مقدس جمهوری اسلامی هستند، در مسجد دانشگاه تهران به عنوان نماد اعتراض به جلوگیری از ورود معمار کبیر انقلاب شکوهمند اسلامی حضرت امام خمینی (ره) به ایران، نشاندهنده همبستگی و عزم روحانیون و مردم برای حمایت از رهبری انقلاب بود. این تحصن که به سرعت به بیش از 400 نفر رسید، نشاندهنده این بود که مردم دیگر نمیتوانند سکوت کنند و آماده بودند تا برای حقوق خود و رهبری که به آنها امید داده است، مبارزه کنند.
در ادامه، تجمع هزاران نفر از مردم در فرودگاه مهرآباد شهر تهران که به دلیل حضور نیروهای امنیتی رژیم ملعون پهلوی بسته شده بود، نشاندهنده عزم و اراده مردم ولایتمدار و دیندار ایران اسلامی برای بازپسگیری کشور خود بود. این تجمعات، نه تنها ابراز نارضایتی از رژیم دست نشانده بود، بلکه نشاندهنده امید به آیندهای بهتر و آزادی بود که امروز همه ما مردم ایران از آن بهرهمند شدیم. در این روز بسیار مهم تظاهرات در نواحی مختلف تهران و رشت که به درگیری با نیروهای نظامی منجر شد، به خوبی نمایانگر شدت خشم و نارضایتی مردم از رژیم بود. این درگیریها، با وجود هزینههای جانی و مالی، نشاندهنده عزم راسخ مردم برای تغییر وضعیت موجود با اطلاعت از منویات ولی فقیه زمان خویش بود. همچنین، تعطیلی یک هفتهای بانکها در اعتراض به کشتار مردم، نشاندهنده همبستگی و اتحاد اقشار مختلف جامعه در برابر ظلم و ستم رژیم بود. از سوی دیگر، راهپیمایی پرسنل نیروی هوایی و کارکنان کارخانههای نظامی، نشاندهنده این بود که حتی در درون نیروهای نظامی نیز نارضایتی وجود دارد و آنها نیز به جمع معترضان پیوستهاند. این امر، نشاندهنده این بود که رژیم ملعون پهلوی دیگر نمیتواند بر روی حمایت نیروهای نظامی خود حساب کند.
در نهایت تمامی این اتفاقها به خاطر تأخیر در بازگشت حضرت امام خمینی (ره) به تهران، رخ داد و نشان از ولایتمداری مردم ایران اسلامی از همان ابتدای شکلگیری نظام تا به امروز است که رهبری نظام با درایت و هوشمندی ولی امر مسلمین جهان، حضرت آیت الله العظمی امام خامنهای دامت برکات بر دستان مبارک ایشان قرار دارد. آری اتفاقات هشتم بهمنماه سال 1357 هجری شمسی نشاندهنده این بود که مردم در انتظار رهبری بودند که بتواند آنها را به سوی آزادی و استقلال هدایت کند. به هر ترتیب در پایان این نوشتار باید عنوان کرد که هشتم بهمنماه سال 1357 هجری شمسی، روزی است که مردم ایران با همبستگی و ارادهای قوی، نشان دادند که دیگر نمیتوانند تحت ظلم و ستم زندگی کنند. این روز، یادآور عزم و اراده ملت برای تغییر و مبارزه برای آزادی است و باید همواره در یادها و تاریخ کشور حفظ شود.