فاضل حیدری
روز گذشته مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور با تأکید بر اینکه ما موظف هستیم به مردم خدمت کنیم، عنوان کرد که «ما باید هر روز منیت‌ها را مهار کنیم تا بتوانیم دست به دست هم دهیم و مشکل مردم را حل کنیم، باید دعواها را کنار بگذاریم.» همان‌گونه که خوانندگان محترم این نوشتار مستحضر هستند هماهنگی و هم‌افزایی کامل قوای سه‌گانه به منزله راهبرد کلی از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خامنه‌ای دامت برکات بارها بر آن تأکید شده و نشانگر این است که باید با اتحاد و یکرنگی تمامی مسئولان کشور در مقابل دشمنان خارجی و یا حتی داخلی ایستادگی کنند به ویژه اینکه در این برهه زمانی حساس که دشمن صهیونیستی از بیم پاسخ نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به حملات آن‌ها، جلسات کابینه خود را در زمین و در مکانی نامعلوم برگزار می‌کنند اختلاف میان مسئولان قوا می‌تواند به نفع دشمن صهیونیستی تمام شود پس موضوع همکاری و هم‌افزایی قوا این روزها باید بیشتر مورد توجه مسئولان قرار گیرد. از طرفی در نگاه اول شاید وقتی از همکاری و هم‌افزایی قوا صحبت می‌شد مواردی مانند کوتاه آمدن و مماشات قوا نسبت به همدیگر به ذهن خطور کند در حالی که اصل مسئله این نیست، هر چند ممکن است قوا در برخی مواقع و بنا بر مصلحت‌ها و اقتضائاتی نسبت به هم دیگر با گذشت بیشتر رفتار و تعامل کنند و شرایط آن قوه را در نظر بگیرند و صرفاً بر مُر دقیق قانون توجه نکنند.
برای رسیدن به این مهم باید سازوکارهای عملی تحقق همکاری و هم‌افزایی حداکثری میان قوا را مورد بررسی قرار دهیم. نگارنده این نوشتار معتقد است که مجلس قانون‌گذار و ناظر است و وقتی قانون‌گذاری می‌کند باید محدودیت‌ها و ملاحظات قوه مجریه را درک کند. به عبارتی قوانین مصوب مجلس بایستی بر اساس امکانات موجود کشور قابلیت اجرایی داشته باشد و به دولت تکلیف مالایطاق تحمیل نکند. در حقیقت قوانین مصوب مجلس باید کارآمد، به‌روز، عالمانه، منطبق بر قانون اساسی و بر مبنای امکانات موجود کشور باشد و این معنای هم‌افزایی و همکاری مجلس با دولت است. در مقابل دولت هم باید بر اجرای قانون متعهد باشد و با پذیرش شأن قانون‌گذاری مجلس، در روند قانون‌گذاری دخالت نکند و زمانی که قانونی تصویب شد، حتی اگر مخالف آن بود، بدون کم و کاست آن را اجرا کند. همه این مسائل در نظارت مجلس بر دولت و واکنش دولت به این نظارت نیز باید رعایت شود تا همکاری مطلوب میان قوا عملیاتی شود. به واقع باید یک تعریف عملیاتی از همکاری و هم‌افزایی میان قوا ارائه داد و آن را به سطح نصیحت و توصیه تنزل و تقلیل نداد. به هر ترتیب در پایان این نوشتار باید عنوان کرد که همکاری و هم‌افزایی بخش ایجابی تعامل میان قوا و پرهیز از حاشیه‌سازی تکلیف سلبی قوا در روابط با همدیگر است و در همین راستا حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع) چهار آفت را به منزله عوامل از بین برنده حکومت‌ها و تمدن‌ها مطرح می‌کنند که یکی از آن‌ها رها کردن اصول و پرداختن به فروع است و لذا توجه به هر دو بعد سلبی و ایجابی در تعامل میان قوا می‌تواند آن همکاری و هماهنگی مطلوب و به نفع مردم را محقق کند و در شرایط حساس کنونی که صهیونیست‌ها از بیم اجرای عملیات صادق 3 به هر سوراخی پناه برده‌اند اختلاف داخلی اصلاً معنایی ندارد و مسئولان قوای سه‌گانه در همه سطوح باید تلاش کنند که ناخواسته با اظهارات و رفتارهای خود در زمین دشمن بازی نکنند.
